اوباما: شاید کنار بکشیم

رئیس‌جمهور امریکا بعد از چند روز سکوت در مورد مذاکرات هسته‌ای ایران، دیروز تهدید کرد اگر معیارهای مد نظر واشنگتن برای توافق خوب با ایران رعایت نشود، از مذاکرات هسته‌ای با ایران خارج خواهد شد.

رئیس‌جمهور امریکا بعد از چند روز سکوت در مورد مذاکرات هسته‌ای ایران، دیروز تهدید کرد اگر معیارهای مد نظر واشنگتن برای توافق خوب با ایران رعایت نشود، از مذاکرات هسته‌ای با ایران خارج خواهد شد.

به گزارش «جوان»، اولین روز تمدید هفت‌روزه مذاکرات هسته‌ای بین ایران با 1+5 با سیگنال‌های متعارضی از واشنگتن و وین همراه بود. دیروز دیپلمات‌های امریکایی در وین گفتند واشنگتن در برخی موضوعات چالشی با ایران از جمله بحث «ابعاد نظامی احتمالی (PMD)‌» و بازرسی‌ها، حاضر شده که در مواضع خود تغییراتی ایجاد کند که البته به گفته آنها ایران نیز می‌تواند در وضعیت جدید پیشنهاد امریکا را قبول کند. پیش از این هم روز سه شنبه یک مقام امریکایی به روزنامه واشنگتن تایمز گفته بود ترتیباتی در وین مورد بحث قرار گرفته که بازرسان آژانس بدون اینکه وارد تأسیسات نظامی ایران شوند، قادر خواهند بود دسترسی‌های لازم را برای آژانس فراهم کنند. همزمان روز چهارشنبه یک دیپلمات نزدیک به تیم ایران در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه «‌پیشرفت اندکی‌» در موضوع تحریم‌ها حاصل شده است از مشخص شدن جدول زمانی لغو تحریم‌ها خبر داده و گفته جزئیات این جدول در حال مذاکره است.

خطای خطرناک!

حسین شریعتمداری : خبری که امیدواریم صحت نداشته باشد ولی متاسفانه برخی شواهد پیرامونی از صحت آن خبر می‌دهد، حاکی از ترفند موذیانه‌ای است که حریف بعد از ناامیدی از تحمیل یک «توافق‌هسته‌ای بد» به کشورمان، تدارک دیده و در آستین دارد. توضیح آن که ترسیم خطوط قرمز ایران در مذاکرات هسته‌ای و تاکید بر این نکته که خطوط یاد شده، قانونی و غیرقابل عبور هستند، نقشه آمریکا و متحدانش برای تحمیل یک «توافق بد» و ویرانگر صنعت هسته‌ای کشورمان را با بن‌بست روبرو کرد و تیم محترم مذاکره‌کننده با این دستور کار که توافق مورد قبول ایران فقط توافقی است که در آن خطوط قرمز ترسیم شده رعایت شده باشد به وین رفت و تا آنجا که مصاحبه‌ها و اظهارات اعضای تیم کشورمان نشان می‌دهد، آنان بر حفظ و رعایت خطوط یادشده تاکید داشته‌اند.

تحلیل اخبارسیاسی

دولت ثروتمند شد:

امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، رهبر معظم انقلاب، روز گذشته سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه را به رئیس‌جمهور ابلاغ کردند. این سیاست‌ها بر سه پایه «اقتصاد مقاومتی»، «پیشتازی در عرصه علم و فناوری» و «تعالی و مقاوم‌سازی فرهنگی» تنظیم شده است. در نامه ابلاغی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) به رئیس‌جمهور درباره سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه آمده است: «اتکا بر توانایی‌های انسانی و طبیعی و امکانات داخلی و فرصت‌های وسیع برآمده از زیرساخت‌های موجود در کشور و بهره‌گیری از مدیریت جهادی و روحیه انقلابی و تکیه بر اولویت‌های اساسی آمده در سیاست‌های کلی: «اصل44»، «اقتصاد مقاومتی»، «علم و فناوری»، «نظام اداری» و «جمعیت» و از همه بالاتر توکل به قدرت لایزال الهی می‌تواند ما را به رغم تمایل و اراده دشمنان عنود، با تحقق اهداف برنامه ششم در ارائه الگویی برآمده از تفکر اسلامی درزمینه پیشرفت که به کلی مستقل از نظام سرمایه‌داری جهانی است، یاری رساند».

یادداشت روزنامه‌ها 10 تیر

اصالت توافق یا اصالت دستاورد؟ محمد ایمانی-روزنامه کیهان

مذاکرات هسته‌ای به ایستگاه پایانی رسیده است. این عبارت تکراری، برای افکار عمومی ما در طول 12 سال گذشته آشناست. 12 سال مذاکره مذاکره‌کنندگان ایرانی- از روحانی تا لاریجانی و از جلیلی تا ظریف- تجارب بسیار ارزشمندی را برای ما درباره بد نهادی طرف آمریکایی و غربی انباشته است. اکنون بی‌محتواترین توافق آن است که پس از 12 سال مذاکره و اعتمادسازی و پذیرش محدودیت‌های داوطلبانه، متعهد شویم که 10-12 سال دیگر (به اندازه یک عمر) معطل بمانیم و منتظر، تا شاید غرب بتواند به ما اعتماد کند! آژانس بعد از 12 سال بازرسی بی‌سابقه- حتی در حد اجرای پروتکل الحاقی و بازرسی چند باره از پارچین - می‌گوید با وجود نیافتن سندی مبنی بر عدم انحراف برنامه هسته‌ای ایران، هنوز هم قادر نیست در این باره تضمین و اطمینان بدهد! اکنون پرسش مهم این است که آیا توافق خوب و عزتمندانه و مبتنی بر منافع ملی ما امکان‌پذیر است؟ و آیا هر توافقی که تیم ما بپذیرد، خوب است و آنها به اعتبار تأیید رهبری، چک سفید امضا گرفته‌اند؟

قاطعیت ایران در واپسین لحظات پایان ضرب‌الاجل هسته‌ای

روزنامه نیویورک‌تایمز 30 ژوئن 2015 (9 تیر) در مقاله‌ای به روند واپسین لحظات اتمام ضرب‌الاجل هسته‌ای پرداخت و نوشت: آمریکا روز دوشنبه به ایران هشدار داد، توافق اولیه‌ای که دو ماه پیش در سوئیس حاصل شد، باید همچنان پایه‌ای برای توافق هسته‌ای نهایی باشد. به نظر می‌رسد، این هشدار نگرانی‌ها در میان طرف‌های آمریکایی و اروپایی را بازتاب می‌دهد که رهبر ایران تلاش می‌کند، از برخی عناصر اساسی توافق‌نامه آوریل در لوزان عقب‌نشینی کند. یک مقام ارشد آمریکایی که نخواست نامش فاش شود، گفت: «ما در رسیدن به توافق جامع که کف خواسته‌های ما را محقق کند، مسیری را پیش روی خود می‌بینیم... این مسیر پیش رو باید براساس پارامترهای لوزان باشد». وی به‌منظور ارائه پیامی قوی از دستیار خود خواست، پیام را به فارسی نیز تکرار کند.

دو سوی این نقشه راه

حسین شریعتمداری : در چالش هسته‌ای پیش‌روی که 12 سال به درازا کشیده است، ما و حریف هر‌دو در پی «توافق خوب» هستیم و هر دو طرف نیز «توافق نکردن» را به «توافق‌بد» ترجیح می‌دهیم. اختلاف‌نظر در تعریف «توافق خوب» است. توافق خوب از نگاه ما، توافقی است که در آن صنعت هسته‌ای کشورمان پا بر جا بماند، اگرچه در جریان بده و بستان مذاکرات، ملزم به پذیرش برخی از هزینه‌ها باشیم و به قول رهبر معظم‌انقلاب در دیدار اخیر مسئولان نظام؛ «ما از ابتداء گفته‌ایم می‌خواهیم تحریم‌های ظالمانه برداشته شود که البته در مقابل آن، حاضریم یک چیزهایی بدهیم، به شرط این که صنعت هسته‌ای متوقف نشود و لطمه نخورد»

2 نکته در دقیقه 90 مذاکرات

آنچه تعیین‌کننده است این است که کدام طرف حقیقتا نگران شکست مذاکرات است و خسارت آن را برای خود بیشتر می‌داند.

مهدی محمدی : مذاکرات هسته‌ای اکنون در دورانی بسیار حساس به سر می‌برد. ماهیت چنین مذاکراتی اقتضا می‌کند در دقیقه 90 بحث‌ها فشرده‌تر، پیچیده‌تر و تاکتیک‌های مذاکراتی که طرفین به کار می‌برند چندلایه‌تر شود. واضح است که هیچ‌کدام از 2طرف مایل به تمدید مذاکرات ـ جز تمدید کاری در حد چند روز- نیستند و بنابراین هر دو طرف احتمالا سعی خواهند کرد نوعی فرجام برای این مذاکرات تدارک ببینند ولو اینکه آن فرجام، دقیقا همان چیزی نباشد که در ذهن داشته‌اند.

امریکا عامل شکست مذاکرات هسته‌ای

دکتر یدالله جوانی:  تا یازدهم تیرماه، روز پایانی از دوره هفت ماهه تمدید شده در سوم آذرماه سال گذشته، چند روز دیگر باقی نمانده و روند مذاکرات هسته‌ای نشان می‌دهد که احتمال رسیدن به توافق تا تاریخ یادشده، نزدیک به صفر است. مذاکراتی که پس از توافق ژنو، قرار بود در یک دوره شش‌ماهه به توافق نهایی و جامع منتهی شود، لکن نه تنها در این دوره به ثمر ننشست، بلکه تمدید دوره‌های چهار‌ماهه و هفت‌ماهه هم ‌نتوانست زمینه‌های توافق کامل و نهایی را فراهم سازد. مشکل کجاست و چرا با گذشت زمان طولانی از مذاکرات و تمدیدهای پی‌درپی، هنوز هیچ افق روشنی برای نتایج مذاکرات به صورت قطعی و روشن قابل پیش‌بینی نیست؟
بررسی‌های کارشناسانه نشان می‌دهد رفتار دولت امریکا مبتنی بر نوعی تمامیت‌خواهی و نادیده انگاشتن واقعیت‌ها، عامل اصلی به نتیجه نرسیدن مذاکرات است.

عبور غرب از لوزان

عراقچی: به خاطر تغییر موضع بعضی کشورهای 1+5 برخی مواردی که در لوزان به آنها رسیدیم پاسخگو نیست. فاز نهایی مذاکرات ایران با 1+5 برای دستیابی به توافق جامع، با ملاقات وزرای خارجه ایران و امریکا در وین کلید خورد.

 فازنهایی مذاکرات ایران با 1+5 برای دستیابی به توافق جامع، با ملاقات وزرای خارجه ایران و امریکا در وین کلید خورد. محمد جواد ظریف و جان کری می‌گویند تلاش خواهند کرد مذاکرات را جلو ببرند. کری گفته به توافق هسته‌ای با ایران امیدوار است ولی تأکید کرده مسائل خیلی دشواری باقی مانده است. عباس عراقچی نفر دوم تیم مذاکره کننده هسته‌ای یک گام از این دو فراتر گذاشته و گفته تغییر موضع برخی کشورهای 1+5 باعث شده راه‌حل‌های لوزان پاسخگو نباشد.
 با شروع مذاکرات دوجانبه ظریف با کری، خبرنگار اعزامی «جوان» به وین می‌گوید که شرایط امنیتی تشدید شده است و بازرسی‌های بیشتری از خبرنگاران در محل مذاکرات انجام می‌شود. «سباستین کورتز» وزیر امور خارجه اتریش هم گفته که کشورش در صدد تأمین امنیت برای مذاکره کنندگان است. کری و ظریف ظهر دیروز پیش از شروع اولین دور مذاکرات، لحظاتی در جمع خبرنگاران حاضر شدند. یکی از خبرنگاران از کری پرسید که آیا به دستیابی به توافق خوشبین هستید؟ کری پاسخ داد: «درست این است که بگویم امیدواریم. ما کار بسیار سخت زیادی داریم که باید انجام دهیم و برخی مسائل خیلی سخت داریم.‌»

چگونه مصالحه دروغین درباره PMD به استقرار رژیم بازرسی‌های ویژه در ایران می‌انجامد؟

 

مهدی محمدی: سخنان ۲ روز پیش جان کری در این باره که آمریکا دیگر حل و فصل کامل موضوع PMD را یک پیش‌شرط برای حصول توافق نهایی و تعدیل تحریم‌ها نمی‌داند، سوء‌تفاهم‌های زیادی ایجاد کرده است. برخی خوش‌بینانه این سخن وزیر خارجه آمریکا را به معنای پایان مساله PMD پس از ۱۰ سال دانسته و  برخی دیگر خبر از کوتاه آمدن آمریکا در این باره داده‌اند. عجله در تفسیرهای خوش‌بینانه از  این اظهارات، بیش از هر چیز نشان‌دهنده آن است که با وجود گذشت بیش از ۲ سال از مذاکرات، هنوز یک درک واقع‌بینانه و استاندارد از استراتژی آمریکا در این مذاکرات حاصل نشده و همچنان هیجانات ژورنالیستی در کنار تلاش برای تبدیل معامله‌ای که وزیر خارجه هم معتقد است «سوت و کف زدن ندارد» به یک جشن سیاسی، با هدف بهره‌برداری‌های سیاست داخلی، بر اتخاذ رویکردهای استراتژیک غلبه دارد. خوش‌بینی به آمریکا و شوق توافق به هر قیمت همراه با عدم درک راهبرد کلان آمریکا در مذاکرات هسته‌ای و پیچیدگی‌های دستورکار اطلاعاتی آمریکایی‌ها علیه برنامه‌های امنیت ملی ایران (از جمله برنامه هسته‌ای)، ترکیب و نتیجه‌‌اش این شده است که چرخش‌های تاکتیکی کاملا قابل پیش‌بینی آمریکایی‌ها برخی را به سرعت هیجان‌زده می‌کند و به نواختن مارش پیروزی وامی‌دارد.