توافق بد فقط بد نیست!

محمد صرفی : اغلب سازمان‌های بین‌المللی امروزی محصول وقایع و نتیجه جنگ جهانی دوم هستند که سازمان ملل متحد بزرگ‌ترین آنها و به نوعی خود مادر بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای دیگر است. اصطلاح «ملل متحد» را نخستین بار فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم برای اشاره به متفقین بکار برد و سال 1945 با امضای منشور ملل متحد توسط 50 کشور، رسماً این سازمان پایه‌گذاری شد. سازمان بین‌المللی انرژی اتمی به عنوان یکی از زیر‌مجموعه‌های سازمان ملل نیز داستانی مشابه دارد. 12 سال پس از تولد سازمان ملل متحد، رئیس جمهور وقت آمریکا -دوایت آیزنهاور- طی سخنرانی خود در مجمع عمومی این سازمان، پیشنهاد تاسیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) را با شعار «اتم برای صلح» مطرح کرد. این سازمان بالاخره در سال 1957 آغاز به کار کرد و ایران جزو اولین کشورهایی بود که به آن پیوست.

مرحله «ما بعد دبه»

مهدی محمدی : شواهد نشان می‌دهد مذاکرات هسته‌ای اکنون در مرحله مابعد دبه به سر می‌برد. این تعبیر شاید کمی سبک جلوه کند ولی کاملا دقیق است. آمریکایی‌ها در آخرین دور مذاکرات هسته‌ای، حداقل درباره 4 موضوع فردو، تحریم، تحقیق و توسعه و بازرسی‌ها، حتی از فکت‌شیت خود فراتر رفته‌اند.
بیش از یک ماه است در محیط نخبگانی کشور روشن شده چارچوب لوزان قابل دفاع نیست و باید اصلاح شود. حالا آنچه در حال رخ دادن است این است که نه‌فقط این چارچوب بهبود نخواهد یافت، بلکه آمریکایی‌ها درصدد هر چه بدتر کردن آن – تا جایی که بتوانند - هستند.

درخواست غربی‌ها برای "بازجویی" دانشمندان و برخی مقامات ایرانی در قالب مصاحبه

نماینده مردم تهران در مجلس تاکید کرد: این درخواست غربی‌ها که همزمان با نظارت‌هایی که می‌کنند با افراد ایرانی و دانشمندان ما مصاحبه داشته باشند و به تعبیری اقدام به "بازجویی" کنند، غیرقابل قبول است.

علیرضا زاکانی در گفتگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، از درخواست غربی‌ها برای بازجویی و مصاحبه با برخی دانشمندان و مقامات ایران خبر داد و اظهار داشت: خاطره تلخ انتقال اطلاعات دانشمندان هسته‌ای ایران به آژانس انرژی اتمی با شهادت شهدایی همچون شهید شهریاری همراه بود که حکایت‌ از نامطمئن بودن آژانس انرژی اتمی برای شناخت عناصر انسانی مؤثر در حوزه فناوری هسته‌ای دارد.وی تصریح کرد: بنابراین این درخواست که همزمان با نظارت‌هایی که می‌کنند با افراد ایرانی و دانشمندان ما مصاحبه داشته باشند و به تعبیری اقدام به "بازجویی" کنند، غیرقابل قبول است.وی با بیان اینکه این اقدام خطرات بنیادینی را معطوف دانشمندان ما و دانش هسته‌ای کشور می‌کند، تاکید کرد: معتقدیم که نظارت باید نظارت متعارف باشد و هرچه از این دست مطالبات مطرح می‌شود، در راستای زیاده خواهی‌های آمریکا و نظام سلطه و به منظور اهداف شومشان برای نابودی دانش و دانشمندان هسته‌ای ایران است.

 

اعتراف نظامی عراقچی

معاون ظریف: براساس پروتکل الحاقی، آژانس به مراکز نظامی ایران دسترسی مدیریت‌شده خواهد داشت

 تنها چند روز بعد از آنکه یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی صراحتا از بازرسی‌های ماموران این آژانس از مراکز نظامی ایران گفت، تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای دولت حسن روحانی به‌رغم مواضع متفاوت پیشین، به بازدید ماموران آژانس از مراکز نظامی ایران اعتراف کرد. به گزارش «وطن امروز»، عباس عراقچی، معاون جواد ظریف و نفر دوم تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای که پیش‌تر مدعی شده بود هرگز اجازه دسترسی آژانس به مراکز نظامی ایران داده نخواهد شد، پنجشنبه شب در گفت‌وگو با بخش خبری ساعت 21 شبکه اول سیما، درباره اظهارات آمانو مبنی بر بازرسی از مراکز نظامی ایران براساس پروتکل الحاقی گفت: «زمانی که اجرای پروتکل الحاقی را قبول کنیم یک سری دسترسی‌های مدیریت‌شده به مراکزی که غیر از مراکز هسته‌ای باشد،‌ طبق شرایط خاصی می‌تواند برای آژانس ایجاد شود». وی با تاکید بر اینکه بازدید از مراکز نظامی به هیچ وجه صورت نخواهد گرفت، افزود: «دسترسی مدیریت‌شده کاملا با آنچه ما در ذهنمان از بازدید از یک مرکز داریم متفاوت است». معاون وزیر امور خارجه گفت:‌ «اگر آژانس اطلاعاتی داشته باشد که کار خلاف قاعده هسته‌ای در یک مرکزی صورت می‌گیرد، فرآیندی شروع خواهد شد و نهایتا کاری که آژانس انجام می‌دهد، بازدید نیست بلکه دسترسی مدیریت‌شده است برای نمونه‌گیری محیطی که آیا مواد رادیواکتیو در آنجا وجود دارد یا خیر».  براساس این اظهارات عباس عراقچی، او میان بازرسی و دسترسی به مراکز نظامی تفاوت قائل شده است. بر این اساس او معتقد است، آنچه در پروتکل الحاقی وجود دارد، امکان دسترسی مدیریت‌شده به بخشی از تاسیسات نظامی را به ماموران آژانس می‌دهد و این معنایی متفاوت از بازرسی دارد.البته پیش از این، بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی نیز در اظهاراتی گفته بود اینکه آمانو از پروتکل الحاقی، معنای بازرسی را برداشت کرده، نشان‌دهنده تفسیر متفاوت او است. به عبارت دیگر، سخنگوی سازمان انرژی اتمی معتقد است آمانو تفسیر مطلوب خود را از پروتکل الحاقی داشته است. البته ماجرای تفسیر آژانس از موضوعات هسته‌ای، یادآور تفسیر آژانس از ماجرای تعلیق در دوران مدیریت البرادعی و در دوره اعتماد‌سازی اول به مدیریت حسن روحانی در دولت خاتمی است که در آنجا نیز نهایتا تفسیر آژانس به‌عنوان معیار قرار گرفت و همین موضوع منجر به شکست آن مذاکرات شد به همین دلیل به نظر می‌رسد اکنون نیز بار دیگر قرار است تیم مذاکره‌کننده از همان سوراخ آژانس مجددا گزیده شود.اما در میان این نکات، نکته اساسی درباره تناقض‌گویی‌های تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای درباره همین موضوع بازرسی‌ها یا براساس آنچه عراقچی می‌گوید، دسترسی‌ها است. عباس عراقچی در حالی مدعی شده با پذیرش پروتکل الحاقی، فقط امکان «دسترسی» ماموران آژانس به اماکن نظامی داده می‌شود که پیش‌تر، یعنی بیش از یک ماه قبل صراحتا گفته بود براساس توافق لوزان به هیچ عنوان امکان دسترسی به مراکز نظامی وجود ندارد! عراقچی 22 فروردین‌ماه در گفت‌وگو با تسنیم در پاسخ به سوالی درباره احتمال بازدید ناظران خارجی از مراکز نظامی ایران تحت عناوین مبهم قیدشده در بیانیه لوزان که احتمال ورود به مسائل مربوط به PMD را مطرح می‌کند، گفت: قطعاً هیچ نظارت و «دسترسی»‌ای را در این زمینه نخواهیم پذیرفت. وی افزود: موشک‌های ما چه بالستیک و چه غیره نیز تحت نظر و نظارت طرف‌های‌مان نخواهد بود. این عین عبارات آقای عراقچی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم است. و متاسفانه نمی‌تواند نشان‌دهنده وجهی از صداقت آنها باشد.آقایان درحالی مدعی هستند پذیرش پروتکل الحاقی، نه بازرسی، امکان دسترسی به مراکز نظامی را ایجاد می‌کند که پیش‌تر مدعی بودند به هیچ وجه اجازه همین «دسترسی» را نیز به آژانس نخواهند داد! در کنار صدها گزاره دیگر که تناقض‌گویی تیم مذاکره‌کننده و صداقت کلام منتقدان را اثبات کرده، این مورد، یعنی مورد پروتکل الحاقی و بازرسی از مراکز نظامی نیز در زمره روند و تاکتیک پنهان‌کاری و سپس تغییر عبارات و... قابل بررسی است.

نماینده ایران در آژانس: نگرانم!

اما درست در شرایطی که عباس عراقچی وظیفه جا انداختن توافق ظریف را بر عهده گرفته، نماینده ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نسبت به سوء‌رفتار و عدم صداقت آمانو در امانت‌داری اطلاعات ایران ابراز نگرانی کرد. رضا نجفی، نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی چهارشنبه‌شب در برنامه تلویزیونی «تیتر»  از شبکه خبر (برنامه‌ای که دکتر فریدون عباسی، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی نیز در آن حضور داشت) درباره نگرانی نسبت به درز اطلاعات ایران بویژه پس از توافق جامع هسته‌ای گفت: براساس توافقی که با آژانس داشتیم نگرانی‌های امنیتی‌مان را گفتیم و قرار شد آژانس آنها را لحاظ کند همچنین در بیانیه‌های جنبش غیرمتعهدها، این مساله به صراحت گنجانده شده است. ما بارها از مدیرکل خواسته‌ایم تمهیداتی اتخاذ کند که اطلاعات درز نکند. آقای آمانو در صحبت‌های خصوصی ادعا می‌کند تمام اقدامات لازم را اتخاذ کرده است و به نوعی می‌خواهد رفع مسؤولیت کند و بگوید افراد دیگری در آژانس جاسوسی می‌کنند اما هنوز به آن حد نرسیده که بیاید و این را اعلام کنند. با این حال ما نگران هستیم. نجفی گفت: بویژه با توافقی که قرار است انجام شود آژانس دسترسی و اطلاعات بیشتری درباره ایران و فعالیت‌های هسته‌ای‌اش پیدا می‌کند و این مایه نگرانی است و امیدواریم جلوی این کار گرفته شود. این اظهارات صریح نجفی به وضوح نشان می‌دهد نماینده ایران در آژانس از جایگاه داوری آژانس در توافق جامع هسته‌ای میان ایران و 1+5 نگران است. براساس اظهارات نجفی، با توجه به آنکه براساس توافق ظریف، آژانس دامنه وسیع‌تری از اطلاعات هسته‌ای و نظامی ایران را در اختیار خواهد گرفت، باز هم این نگرانی که این اطلاعات به بیرون درز کرده و در اختیار سرویس‌های امنیتی بیگانه قرار گیرد بسیار زیاد خواهد شد. البته این نگرانی درست نجفی را پیش‌تر بارها و بارها منتقدان محتوای مذاکرات هسته‌ای دولت حسن روحانی مطرح کرده‌اند. و البته متاسفانه هر بار بیان این نگرانی‌ها با توهین و بی‌ادبی طرف مقابل مواجه شده است!

 

اوصیکم به عقل

حسین قدیانی: اولی که آمدند مدعی شدند؛ «چرا اروپا؟ بهتر است وارد مذاکره با خود کدخدا شویم!»
منظورشان از «کدخدا» آمریکا بود. سی‌وچند سال بعد از انقلاب خمینی، هنوز فکر می‌کردند آمریکا کدخدای عالم است!

علامت تعجب را من یکی گذاشتم، تو صد تا فرض کن! خودشان پیام بهمن 57 را نگرفته بودند، توهم زده بودند منتقد، پیام فلان روز ماه خرداد را نگرفته! آن هم منتقد صاحب شعوری که پیروزی چنددهم درصدی را هرگز بهانه نکرد برای دبه درآوردن! ابتدا تبریک گفت، بعد به دوستی یعنی همان همدلی و همزبانی دست دراز کرد سمت فرد پیروز، لیکن این دست، حواله به جهنم داده شد. در عوض و شاید من‌باب آنچه به آن «اعتدال» می‌گفتند، به گرمی دست کدخدا را فشردند! «کدخدا» را تو بخوان ابلیس! یا به تأسی از خمینی، «شیطان بزرگ»! برای بزک کردن جناب ابلیس، یک کارهایی هم کردند! گمان‌شان این بود با کمی لوازم آرایش و خط چشم و رژ لب و بلکه هم اپیلاسیون، دیو می‌شود فرشته! مثلا اگر قرار بود چیزی مرقوم بفرمایند، همچین می‌نوشتند که تو گویی جلاد تحریم، آدم شده، از آن آدم حسابی‌ها! همه حرف‌شان این بود که او با ماست، نه مثلا با سنا یا نتانیاهو! یک جوری با جان کری هواخوری می‌رفتند و جوری اوباما را «باهوش و مؤدب» می‌خواندند کأنه در دوگانه ایران و اسرائیل، آمریکا عن‌قریب غش می‌کند طرف ایران! ابلیس اما آدم نشد که هیچ، یک روز در خلال مذاکرات، دفاع از بمب‌های اسرائیل کرد علیه کودکان غزه و دگر روز طرف سعودی‌های وحشی را گرفت علیه کودکان یمن! و باز هم در خلال مذاکرات! و باز دوباره هم در همین خلال، یعنی خلال مذاکرات، دیدیم و شنیدیم که تحریم همپای تهدید، محکم‌تر از قبل سر جای خود باقی مانده! حالا حرف حساب من چیست؟ من اصلا می‌خواهم بگویم عجالتا بی‌خیال آرمان و ایدئولوژی و بهمن 57 و خون شهدا. «عجالتا بی‌خیال...» را ناظر بر سوژه یادداشت دارم می‌نویسم! عزیز من! عجالتا بی خیال این موارد! «عقل» که داری شما؟!‌ آدم عاقل آیا زیر سایه تهدید، مذاکره هم می‌کند؟! مگر نگفتید و ننوشتید که مذاکره با کدخدا همانا و لرزه افتادن بر ساختمان تحریم، همانا؟! و مگر مدعی نبودید که صرف مذاکره، نه فقط تحریم را کم می‌کند که تهدید را هم؟! پس چه شد؟! مستندات شما کجاست؟! پاسخ‌تان چیست؟! اصل اصل اصلش داعیه داشتید که اگر بیش از دولت‌های اروپایی، مذاکره با خود کدخدا کنیم، سایه تحریم از سر ملت ما برداشته می‌شود! برداشته شد؟! برداشتند؟! شگفتا! جری‌تر هم شده کدخدا، بیشتر دم از تهدید می‌زند! دیگر چه جوری باید تو را بپیچاند به سود سنا؟! تو ساده بودی که زیادی جدی گرفتی دعوای دموکرات و جمهوریخواه را! او با سنا است، نه حتی با تو که این همه خوب کدخدا را گفتی! من اصلا فرض می‌کنم ملل متحد، هیچ منشوری ندارد که مثلا یکی از مفادش کان‌لم‌یکن تلقی کردن مذاکره زیر سایه تهدید باشد! من اصلا فرض می‌کنم آرمان، هیچ است و ایدئولوژی، پوچ! این وسط می‌خواهم ببینم عقل تو چه می‌گوید؟!
«عقل» حقا که «رسول باطنی» است. آیا پیام پیامبر درونی این است که دشمن، دانش بومی تو را بگیرد، تحریم را برندارد، چشم طمع به اندرونی مهمات تو داشته باشد، بیست و چهار ساعته هم تو را تهدید کند و تو باز هم با او مذاکره کنی؟! من از قضا دعوا سر همین مذاکره زیرسایه تهدید دارم و الا وای به حال آن توافقی که بخواهد از خلال چنین مذاکراتی حاصل شود! آن دیگر ببین چه ملغمه‌ای خواهد شد! من در این مجال، هیچ بنا ندارم که بیاورم از فلان صفحه صحیفه‌نور! مع‌الاسف دست فرمان شما به گونه‌ای است که به این مقدسات نمی‌رسد! توصیه من به شما توصیه عقل است. یک چیزی بدیهی‌تر از 2 ضربدر 2 که می‌شود 4  ! من چکار دارم که حسین شریعتمداری در کیهان چه نوشته یا مهدی محمدی در همین «وطن امروز»؟! من چکار به یادداشت محمد ایمانی دارم در اوایل همین هفته؟! مستند من حرف‌های خودتان است که گاه می‌گویید؛ «آمریکا بی‌عهد است»، گاه می‌گویید؛ «آمریکا در فکت‌شیت ارائه‌شده توسط کاخ سفید دروغ گفته»، گاه می‌گویید؛ «آمریکا دبه درآورده» و... ! خب، مردان حسابی! با چنین جانور جلادی که هم دروغ می‌گوید، هم بی‌عهدی می‌کند، هم دبه درمی‌آورد، چه سود از مذاکره؟! این حالا قصه مذاکره با آمریکاست، وای از غصه توافق با ابلیس! نه این ستون، جایگاه خطیب جمعه است و نه من امام آدینه. پس شما را به جای تقوا، عجالتا دعوت می‌کنم به عقل! از قضا، عقل می‌گوید؛ از کدخدا نترس، از خدا بترس! آنی که شما کدخدا می‌خوانیدش سی و چند سال بدبیاری آورده، شغلش را عوض کرده و دیگر کدخدا نیست!‌ فوق فوقش «جلاد تحریم» باشد! یک «جلاد» داریم که رئیس‌جمهور آمریکاست، یک «دلال» هم داریم که رئیس‌جمهور آمریکا گفت کیست!
زیر سایه تهدید، چون به حکم عقل، هیچ تحریمی برداشته نمی‌شود، پس جملاتی که بین این سو و آن سوی میز مطرح می‌شود دیگر نامش «مذاکره» نیست. من نمی‌خواهم نام این کار غیرعقلانی را عیان کنم اما می‌خواهم در این سطور آخر، پرده از یک راز مهم بردارم؛ در سر آدمی، خدا عضوی آفریده که نام مبارکش «عقل» است! با کسی که هر روز تهدیدت می‌کند، رفتی و نشستی پای میز مذاکره! تهدید بیشتر شد، هیچ اما از تحریم کم نشد! حالا باز برو با او مذاکره کن تا او بیشتر به تو بفهماند با کیست؛ با تو یا با سنا؟! تحریم را که برنداشت و تاکید هم دارد برنمی‌دارد؛ حالا باز برو با او مذاکره کن! مذاکره کن... آری! مذاکره کن با مهم‌ترین حامی داعش، با مهم‌ترین حامی مرکاوا، با مهم‌ترین حامی طیاره بمب‌اندازهای سعودی، با مهم‌ترین حامی هر ظلم و ستمی! یک ساعت عقل را به کار انداختن یعنی تفکر. ساعتی تفکر اگر از هزار ساعت عبادت بهتر است، از هزاران دور مذاکره آن هم زیر سایه تهدید به طریق اولی برتری دارد. برای اقتدار انقلاب اسلامی، بیش از 300 هزار شهید داده‌ایم اما در این مجال ضمن شرمندگی از خون شهدا، می‌خواهم بنویسم عجالتا اوصیکم به عقل!

تیر خلاص آمانو به اعتماد خوش‌خیال‌ها

مدیرکل آژانس انرژی اتمی: ایران مجبور به پذیرش بازرسی از مراکز نظامی خود است

مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌گوید ایران باید دسترسی به تأسیسات نظامی خود را قبول کند.

«یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مصاحبه‌ای که‌ در روز سه‌شنبه انجام داده می‌گوید ایران باید دسترسی این نهاد دیده‌بان هسته‌ای به تأسیسات نظامی‌اش را بپذیرد.
«آمانو» در این مصاحبه با خبرگزاری آسوشیتدپرس با بیان اظهاراتی متناقض با مقامات ایرانی گفته توافق هسته‌ای به کارشناسان آژانس، حق دسترسی به سایت‌های نظامی ایران را می‌دهد.
وی در حالی این ادعا را مطرح کرده که مذاکره‌کنندگان هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ دور جدید گفت‌وگوها برای رایزنی درباره جزئیات توافق را در شهر وین آغاز کرده‌اند.
آمانو روز سه‌شنبه مدعی شد ایران در این سند تفاهم به طور مشخص با اجرای قراردادی از آژانس موسوم به «پروتکل الحاقی» موافقت کرده است.
امضا و تصویب «پروتکل الحاقی» اختیاری است و جزو وظایف کشورهای عضو معاهده منع گسترش سلاح‌های اتمی نیست و به عنوان اقدامی اطمینان‌ساز انجام می‌شود.پروتکل الحاقی امکان بازرسی‌های وسیع و سرزده از تمامی مناطق مورد نظر اعم از تاسیسات اعلام‌شده و نشده را برای بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی فراهم می‌کند.
ایران در جریان توافق موسوم به «سعدآباد» که در پاییز سال ۱۳۸۲ در تهران بین وزرای امور خارجه انگلیس، فرانسه و آلمان با «حسن روحانی» دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده ارشد اتمی به دست آمد، با پذیرش این پروتکل موافقت کرد و پیش از تصویب در مجلس، آن را داوطلبانه به اجرا گذاشت اما پس از عدم پایبندی این سه کشور به تعهداتشان و ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت، مجلس شورای اسلامی دولت را به توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی ملزم کرد.
۱۴۷ کشور در حال حاضر پروتکل الحاقی را امضا کرده‌اند، اما آمریکا و برخی کشورهای دیگر مفادی را در نظر گرفته‌اند مبنی بر اینکه این بازرسی‌ها نباید تهدیدکننده امنیت ملی آن کشورها باشد. ایران هم خواستار همین شرط است اما آمانو علی‌رغم این مدعی شد برای ایران همان قواعد کشورهای دیگر به کار برده خواهد شد.
به گزارش فارس، مدیر کل آژانس گفت: «در بسیاری از کشورهای دیگر ما گاه به گاه، هنگامی که دلایل کافی داریم، درخواست دسترسی به سایت‌های نظامی را مطرح می‌کنیم. چرا برای ایران اینطور نباشد؟ اگر ما برای دسترسی، دلیل داشته باشیم این کار را انجام می‌دهیم و ایران اصولاً باید آن را بپذیرد.» وی در ادامه گفت آژانس در هر زمان که متوجه «تناقض یا موردی غیرعادی» درباره فعالیت‌ها و مواد اعلام‌شده ایران شود می‌تواند درخواست دسترسی، توضیح یا «بازرسی فوری» را مطرح کند.
نظر رهبر انقلاب درباره بازرسی از مراکز نظامی
ادعای آمانو درباره بازرسی از مراکز نظامی کشورمان در حالی است که این موضوع جزو خطوط قرمز کشورمان در مذاکرات بوده و اعضای تیم مذاکره کننده نیز بارها بر این قضیه تاکید کرده اند. رهبر معظم انقلاب در بیستم فروردین ماه سال جاری طی بیاناتی در این مورد فرمودند؛ مطلقاً نباید اجازه داده شود که به بهانه‌ نظارت، به حریم امنیتی و دفاعی کشور نفوذ کنند و مسئولین نظامی کشور نیز به هیچ وجه اجازه ندارند که به بهانه‌ نظارت و بازرسی، بیگانگان را به این حریم راه دهند یا توسعه‌ دفاعی کشور را متوقف کنند.
رهبر انقلاب اسلامی در خصوص شیوه‌ نظارت بر برنامه‌ هسته‌ای ایران نیز تأکید کردند: هیچ‌گونه شیوه‌ نظارت غیرمتعارف که ایران را به یک کشور اختصاصی از لحاظ نظارت‌ها تبدیل کند، مورد قبول نیست و نظارت‌ها باید تنها در محدوده‌ همان نظارت‌های متعارفی که در همه‌ دنیا انجام می‌شود اعمال شود، نه بیشتر.
پاسخ؛ سرب داغ
جانشین فرمانده کل سپاه نیز در گفت و گویی تلویزیونی (29 فروردین 94) در این باره گفت: نه تنها اجازه بازدید خارجی ها از مراکز نظامی ایران را نخواهیم داد، بلکه اجازه تفکر پیرامون این موضوع را هم نمی‌دهیم. حتی در رویاهایشان این اجازه را نخواهند داشت که از عادی ترین مکان نظامی ما بازدید کنند.حریم پایگاههای نظامی باید حفظ شود. اینکه یک بازرس خارجی به پادگان نظامی سر بزند، به معنی اشغال سرزمین است چون همه اسرار و رازهای دفاع ما در اینجاست. این به معنی تحقیر ملی است. حتی گفتگو در این موضوع. وی افزود: مطمئنم مردان ما در عرصه نبرد دیپلماتیک دارای چنان ارتفاعی از حیثیت، عزت و ایمان هستند که اگر دشمن بخواهد در این باره حرفی بزنند اینان چنان مشتی بر صورت آنها خواهند زد که با سرعت چند برابر صوت به پایتخت‌هایشان بروند.هرکس از این حرفها (بازدید از مراکز نظامی ایران) بزند، جواب آن را با «سرب داغ» خواهیم داد.
رویای خوش خیال‌ها بر باد رفت
موضوع بازرسی از مراکز نظامی کشورمان اگر چه مسئله تازه ای نیست و بارها از سوی مقامات آمریکایی آشکارا مطرح شده است اما آنچه در این میان تکرار این موضع گستاخانه را از سوی آمانو قابل تامل می کند، فرآیند اجرایی شدن توافق احتمالی است. بر اساس تفاهم صورت گرفته در لوزان، لغو تحریم ها منوط به راستی آزمایی و تایید آژانس بین المللی انرژی اتمی شده است و منتقدان این تفاهم بارها بیان کرده‌اند گره‌زدن سرنوشت و کارکرد توافق به اعلام نظر آژانس، با توجه به رویکردهای سیاسی و پیشینه آن خطایی استراتژیک است. موضع گیری اخیر آمانو درباره لزوم بازرسی از مراکز نظامی کشورمان، نشان می دهد دل بستن به داوری این مرجع به اصطلاح بین المللی چیزی جز اعتماد بی جا و خوش‌خیالی نیست و اساساً آژانس را باید یکی از بازوهای غرب در مقابله با جمهوری اسلامی قلمداد کرد.

چرا یک توافق خوب امکان‌پذیر نیست

مهدی محمدی: مذاکرات هسته‌ای دوباره به فاز پنهان بازگشته است. براساس چارچوبی که بنا بود اصلاح شود – و نشد - متنی در حال نوشته شدن است که سهم ملت از جزئیات آن، بیش از یک عکس محو و مبهم گرفته‌شده با تلفن همراه از اتاق مذاکرات نیست. رفتار تیم مذاکره‌کننده در ایران هیچ امیدی برنمی‌انگیزد که براساس آن بتوان حتی به طور نسبی مطمئن بود یک توافق خوب در راه است. اخیرا به نظر می‌رسد دوستان مذاکره‌کننده بنا دارند حتی باب گفت‌وگو و مناظره با منتقدان را هم ببندند و بی‌توجه به نقدها کار خود را پیش ببرند.  در سوی مقابل، آمریکایی‌ها سرخوشند که هر چه می‌خواسته‌اند از تیم مذاکره‌کننده آقای روحانی گرفته‌اند. کری از خشنودی خود خبر می‌دهد، مونیز می‌گوید مطمئن است آمریکا به یک توافق خوب با ایران خواهد رسید، مدیر سیا از حجم امتیازهایی که ایران داده ابراز تعجب می‌کند و سنای آمریکا هم مطمئن از اینکه امتیازهایی که تیم مذاکره‌کننده ایران داده حتی از برآوردهای سرویس‌های اطلاعاتی غربی بهتر است، طرحی را تصویب می‌کند که نتیجه آن به احتمال بسیار زیاد همان خواهد بود که اوباما می‌خواهد؛ تصویب توافق در کنگره. صرف نظر از جزئیات متنی که نوشته می‌شود، یک سلسله ملاک‌های پیشینی وجود دارد که به ما کمک می‌کند در این باره قضاوت کنیم که آیا این فرآیند اساسا می‌تواند به یک توافق خوب منجر شود یا نه. بنا به تعریف، توافق خوب در اینجا توافقی است که زیرساخت تحریم‌ها را برمی‌چیند و صرفا در ازای اطمینان از صلح‌آمیز بودن ماهیت برنامه هسته‌ای ایران، زیرساخت برنامه هسته‌ای ایران طبق معاهده را حفظ می‌کند. به دلایل زیر، من تصور می‌کنم یک توافق خوب نه‌تنها در راه نیست بلکه اساسا امکان‌پذیر هم نیست.
1- دلیل نخست این است که این مذاکرات بر یک مبنای فنی اشتباه بنا نهاده شده است. 2طرف به جای اینکه درباره شیوه‌های اطمینان یافتن از ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران بحث کنند، در این باره مذاکره می‌کنند که برنامه فعلی به چه نحو باید محدود شود تا اگر روزی تغییر ماهیت داد، آمریکایی‌ها زمان کافی برای بمباران کردن آن را داشته باشند! مفهوم «کاهش زمان گریز هسته‌ای» که اصلی‌ترین هدف فنی مذاکرات است، هیچ معنایی جز این ندارد و همه پارامترهای فنی توافق هم از دل همین مفهوم من‌درآوردی بیرون کشیده شده است.
2- دومین دلیل این است که این مذاکرات
- همچون مذاکرات سال‌های 82 تا 84- بر اصل سیاسی بی‌سر و تهی به نام اعتمادسازی استوار شده است. تیم ایرانی پذیرفته است مشکل اصلی میان ایران و غرب، بی‌اعتمادی غربی‌ها به ایران است و برای رفع این بی‌اعتمادی، ایران باید برای مدت زمانی بسیار طولانی، استثنا بودن خود از معاهده NPT را پذیرفته و دست به انجام اقدامات اعتمادساز فراتر از همه مقررات بین‌المللی بزند. بدتر از این، مبنای مفهوم اعتمادسازی این است که ایران نه تنها باید نگرانی‌های ساختگی غربی‌ها درباره برنامه هسته‌ای خود را به رسمیت بشناسد بلکه باید این نگرانی‌ها را دقیقا به همان شیوه‌ای رفع کند که آنها می‌خواهند و حتی اجازه مذاکره درباره روش را هم نخواهد داشت. اعتمادسازی به معنای دقیق کلمه یک مفهوم بی‌مبنا (Baseless) است. هیچ مجموعه مقررات هادی بین‌المللی یا حتی رویه‌های تجربه شده جهانی وجود ندارد که حدود و ثغور این مفهوم را روشن و معین کند که اعتماد چیست و چگونه ساخته می‌شود. به تعبیر دقیق‌تر، اعتمادسازی یک مفهوم دلبخواهی است. اعتماد چه زمانی ساخته می‌شود: وقتی غربی‌ها دلشان بخواهد! و اگر دلشان نخواست؟ اعتمادسازی – به معنای تعطیلی همه آنچه غربی‌ها را نگران کرده - ادامه خواهد داشت. همین حالا بخشی از مذاکرات مربوط به این است که تحریم‌ها به طور کامل تنها زمانی لغو خواهد شد (لابد پس از چند 10 سال) که آژانس نسبت به ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران اعلام اعتماد کند و این خود مشروط به حل کامل PMD، تعیین تکلیف برنامه موشک‌های بالستیک ایران (که آمریکا اساسا آن را به عنوان یک برنامه پرتاب کلاهک هسته‌ای تحلیل می‌کند)...
و همچنین اجرای طولانی‌مدت پروتکل الحاقی شده است. وقتی طرفی مانند آمریکا می‌گوید تنها در صورت تحقق این شروط به ایران اعتماد خواهد کرد، در واقع می‌خواهد بگوید چنین اعتمادی هرگز رخ نخواهد داد و ایران هر تعهدی را که در برنامه جامع اقدام مشترک می‌پذیرد باید الی‌الابد حفظ کند.
3- دلیل دیگری که ما را متقاعد می‌کند یک توافق خوب هسته‌ای در راه نیست، این است که هر دو طرف ایرانی و آمریکایی، این مذاکرات را به عنوان بخشی از یک کمپین انتخاباتی در نظر گرفته‌اند. در واقع، برای هر دو طرف، این مذاکرات بیش از آنکه منطق امنیت ملی داشته باشد، دارای منطق انتخاباتی است. آقای ظریف بیش از یک سال پیش در محل شورای روابط خارجی آمریکا به هاله اسفندیاری گفت اگر این توافق صورت نگیرد امثال او انتخابات مجلس را خواهند باخت. چند ماه بعد، وی پوستری را به چند سینماگر سفارش داد که روی آن نوشته شده بود هیچ توافقی بدتر از توافق نکردن نیست. برای آنها که به این صحنه می‌نگریستند فهم معنای این جمله چندان سخت نبود؛ وقتی تحلیل مذاکره‌کننده ارشد شما این است که اگر توافق نکند انتخابات را خواهد باخت معلوم است که هیچ توافقی برای او بدتر از توافق نکردن نیست. حالا که دیگر رازها همه از پرده برون افتاده است، دولت آقای روحانی یگانه دولت پس از انقلاب اسلامی در ایران است که رسما و صریحا می‌گوید مجلس آینده را می‌خواهد. اکنون هم روند کار به گونه‌ای است که گویی برای دولت اصل توافق بسیار مهم‌تر از چیزی است که درون آن نوشته می‌شود و زمان‌بندی کار هم به گونه‌ای طراحی شده که توافق شب انتخابات امضا یا اجرا شود. وقتی صاحب‌منصبان دولتی می‌گویند توافق هسته‌ای را برای انتخابات مجلس می‌خواهند، آیا منطقی است که انتظار داشته باشیم یک توافق خوب حاصل شود؟ و آیا اساسا در این صورت، کسی که مذاکره می‌کند انگیزه‌ای برای مته به خشخاش گذاشتن و سخت گرفتن خواهد داشت؟
4- دلیل بعدی که به ما می‌گوید یک توافق خوب در راه نیست این است که دولت هیچ مذاکره مجددی درباره 4 موضوع آینده غنی‌سازی، تحریم‌ها، تحقیق و توسعه و بازرسی‌ها، ورای آنچه در لوزان انجام شده را در برنامه ندارد. آینده غنی‌سازی ایران ـ پس از
10 سال- در تفاهم لوزان کاملا مبهم است، تحریم‌ها مطلقا برچیده نخواهد شد، تحقیق و توسعه ایران یک تحقیق و توسعه واقعی نیست و بازرسی‌ها هم حتی از خیالات جاسوسان آمریکایی فراتر رفته است. متنی که براساس این چارچوب نوشته شود آینده امنیت ملی ایران را نقطه به نقطه مین‌گذاری می‌کند، هیچ رونق اقتصادی ایجاد نخواهد کرد، سرمایه‌های علمی و انسانی کشور را در معرض مخاطره قرار می‌دهد و حتی در آینده دور هم فایده‌ای عاید کشور نخواهد کرد.
5- و در نهایت، توافق خوبی در کار نیست، چرا که هیچ نشانه‌ای از اینکه در نیات بشدت خصمانه آمریکا علیه ایران کوچک‌ترین تغییری حاصل شده باشد مشاهده نمی‌شود. من در جای دیگری مفصل استدلال خواهم کرد که از دید آمریکا توافق هسته‌ای سکویی است برای پرش به سمت یک پروژه بسیار پیچیده براندازی در ایران. در این باره یک برنامه از پیش طراحی شده وجود دارد که «مایکل دوران» اخیرا آن را «استراتژی محرمانه مذاکراتی آمریکا درباره ایران» خوانده است. وقتی آمریکایی‌ها با اطمینان می‌گویند 10 سال دیگر ایرانی جدید متولد خواهد شد، یعنی برای بازه زمانی 10 ساله‌ای که برخی در ایران خوش‌خیالانه تصور می‌کنند دوران اعتمادسازی است، نقشه‌ها کشیده‌اند. هدف نهایی آمریکا این است که مبانی تفکر و تصمیم‌سازی و ساختار حاکمیت در ایران به گونه‌ای با هدفگذاری‌های راهبردی غرب هماهنگ و هم جهت شود که گویی نظام جمهوری اسلامی برانداخته شده است. از دید آمریکا توافق هسته‌ای تازه آغاز بازی است نه پایان آن. نقطه پایان این است که ایران بپذیرد آمریکا همچون برنامه هسته‌ای، در تعریف «مقدار مجاز» همه برنامه‌های امنیت ملی ایران مشارکت کند. چگونه یک توافق، توافقی خوب خواهد بود؛ وقتی دشمن شما به شما می‌گوید هم در حوزه منطقه‌ای و هم در حوزه داخلی این توافق را پایه‌ای برای تغییر رژیم در ایران می‌داند؟

صالحی هم دلواپس شد!

انتقاد رئیس سازمان انرژی اتمی از عهدشکنی آمریکا

رئیس سازمان انرژی اتمی روز گذشته در سخنانی به بدعهدی آمریکایی‌ها در مذاکرات هسته‌ای تصریح کرد و گفت در بخشی از اصول توافق شده دبه درآورده‌اند.

این اظهارنظر رئیس سازمان انرژی اتمی که البته به صورت کلی بیان شد، مشخص نیست دقیقا به کدام‌یک از حوزه‌های مورد توافق مربوط می‌شود، چرا که دبه‌های طرف مقابل از ژنو تاکنون زیاد بوده اما به نظر می‌رسد مواردی که صالحی به آنها اشاره کرده است به نقض عهدهای جدیدی مربوط می‌شود. اما آنچه مسلم است میزان این نقض عهدها که بارها مورد هشدار مسؤولان عالی نظام و نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز قرار گرفته به حدی بوده که یکی از مذاکره‌کنندگان هسته‌ای نسبت به آن موضع گرفته است.

به گزارش «نسیم»، علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی  روز گذشته در مراسم بزرگداشت شهدای هسته‌ای که با حضور خانواده‌های شهیدان علیمحمدی و شهریاری در دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات برگزار شد  با اشاره به تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال شده، خاطرنشان کرد: ما از تعامل استقبال می‌کنیم و منطق ایران تعامل با دنیاست. ما دنبال تقابل نیستیم. صالحی با بیان اینکه مذاکرات به‌خوبی پیش می‌رود، افزود: از حالا روی یکسری مباحثی که توافق کردیم دبه درمی‌آورند. وی تصریح کرد: ما به دنبال توافق هستیم ولی نه به هر قیمتی. رئیس سازمان انرژی اتمی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: با یک کشور دیگر در حال گفت‌وگو هستیم که 90 درصد گفت‌وگوها انجام شده و درباره ایجاد نیروگاه‌های کوچک در سواحل مکران در جنوب ایران است که هم آب شیرین می‌کند و هم برق تولید می‌کند که اینها 12 تا 13 میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت و باید در عرض 10 سال عملیاتی شود، حتی حجم عظیمی از پول در گردش قرار خواهد گرفت و نیروی عظیمی نیز به کار گرفته خواهد شد. صالحی با اشاره به اینکه ایران در زمینه مواد اولیه هسته‌ای کشوری فقیر است، عنوان کرد: ما در این برهه به نتایج خوبی رسیدیم. به نحوی که کشور خیلی غنی‌ای در این باره نیستیم، ولی کشور خیلی فقیری نیز نیستیم و ان‌شاءالله در زمان مقتضی اطلاعات در این زمینه ارائه خواهد شد.
 رئیس سازمان انرژی اتمی خاطرنشان کرد: ما تا سال 1388 مفسر برداشت‌های هوایی در کشور نداشتیم و نیازمند متخصصان خارجی بودیم ولی الان چند صد نفر مفسر در این زمینه داریم. رئیس سازمان انرژی اتمی با اشاره به تولید مجتمع سوخت هسته‌ای نیروگاه بوشهر برای اولین بار در کشور، اظهار داشت: روس‌ها 10 روز پیش در ایران بودند و از این مجتمع بازدید کردند و باور نمی‌کردند ما آن را ساخته باشیم. رئیس سازمان انرژی اتمی در ادامه به برخی انتقادات مطرح‌شده از مذاکره‌کنندگان پرداخت و گفت: برخی عزیزان نظراتی را نسبت به مذاکرات دارند که ما هم نظراتی داریم. وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی در خیلی موارد اختلاف‌نظر دارند ولی با هم همکاری، همدلی و همزبانی می‌کنند که از این گردنه‌ها و موانع عبور کنیم. معاون رئیس‌جمهور ادامه داد: اختلاف نظر به معنای دشمنی نیست ولی ما هیچ وقت از ادب و اخلاق دور نشدیم. وی ادامه داد: عده‌ای تحت عناوین استاد و دانشمند خارج از ادب و دلسوزی، کسانی را که برای منافع ملی و حاکمیت ملی کار می‌کنند مورد انتقاد قرار داده و گاهی جلوتر از مسؤولان نظام راه می‌افتند. می‌خواهم به آنها تذکری برادرانه و دوستانه بدهم که هرچقدر بی‌ادبی کنی به خودت برمی‌گردد. صالحی در این زمینه بیتی از حافظ قرائت کرد با این مضمون که «ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم/ جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم» و افزود: ما با سخن حق جدل نداریم و اگر حق است همه می‌پذیرند و اگر ناحق است قدری فکر کنیم که به دنبال چه هستیم. عزت ما باید این باشد که بنده خدا باشیم و اگر عزت ما از تیتر باشد نهایت ذلت است و اگر کسی خودش را نیازمند کرسی و میز بداند نهایت ذلت است. رئیس سازمان انرژی اتمی خطاب به این افراد ادامه داد: چنانچه برای رضای خدا کار کنید همواره وجدانتان در آسایش است و کسی ناراحت است که وجدانش ناآرام است.

غیرت هسته‌ای در بهارستان

رای 98 سناتور آمریکایی به طرح نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای همانگونه که در گزارش شماره روز گذشته «وطن‌امروز» به آن اشاره شد، تقسیم کار آمریکایی‌ها برای توافق هسته‌ای را آشکار کرد. با امضای این طرح توسط باراک اوباما، موضوع عدم لغو تحریم‌های کنگره علیه ایران، رسمی و قانونی می‌شود و این موضوع به خوبی نشان می‌دهد هیات حاکمه آمریکا 2 جریان عمده سیاسی این کشور را برای رسیدن به هدف خود در مذاکرات هسته‌ای تنظیم کرده است. به گزارش «وطن امروز»، این اقدام آمریکایی‌ها در ایران با سکوت دولت حسن روحانی و وزارت امور خارجه جواد ظریف مواجه شده است. به‌رغم اینکه طرح جدید سنا، یک ضربه مهلک به اعتبار 20 ماه مذاکره هسته‌ای بوده است اما در عمل، تیم حسن روحانی واکنشی به این کلاهبرداری اوباما نشان نداده ‌است. البته در ایران این رفتار تنها مختص دولت حسن روحانی است، چراکه تعدادی از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به دنبال مقابله به مثل با این اقدام آمریکایی‌ها برآمده‌اند تا با استفاده از نهاد قانونگذاری کشور، مانع دست‌درازی بیشتر آمریکایی‌ها به دانش هسته‌ای و تیم مذاکره‌کننده دولت حسن روحانی شوند. روز گذشته اعلام شد مجلس شورای اسلامی سناریوهای مختلفی برای مقابله با این اقدام آمریکایی‌ها در نظر دارد. از یک سو موضوع طرح دوفوریتی نظارت مجلس ایران بر توافق احتمالی هسته‌ای مطرح شده است. همچنین برخی شنیده‌ها حاکی از آن است که تعدادی دیگر از نمایندگان مجلس به دنبال طرحی هستند که براساس آن هرگونه توافق هسته‌ای میان ایران و 1+5 منوط به تصویب آن در مجلس خواهد شد. به نظر می‌رسد این طرح نیز تا حدود زیادی مشابه طرح مصوب سنای آمریکا خواهد بود اما خبر سومی که روز گذشته برخی نمایندگان مجلس اعلام کردند، از یک طرح ویژه سه‌فوریتی حکایت دارد که خواستار توقف مذاکرات هسته‌ای، تا توقف ادبیات تهدیدآمیز آمریکایی‌ها علیه ایران است.  سیدحسین نقوی‌، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، طراح طرح دوفوریتی نظارت بر توافق هسته‌ای است. او گفته است طرح دو فوریتی نظارت مجلس بر توافق احتمالی هسته‌ای، تاکنون به امضای 60 نماینده رسیده است. به گفته نقوی، با تکمیل امضاها به ۱۵۰ امضای نمایندگان مجلس، این طرح تقدیم هیات‌رئیسه مجلس می‌شود. سخنگوی کمیسیون امنیت ملی به تسنیم گفت: این طرح دارای یک ماده واحده و 2 تبصره است که پس از تکمیل شدن امضاها، این طرح را تقدیم هیات‌رئیسه مجلس خواهیم کرد. وی با اشاره به جزئیات این طرح اظهار داشت: براساس این طرح، اولاً توافق باید در مجلس تصویب شود و ثانیاً هیاتی از مجلس شورای اسلامی بر روند اجرای توافق احتمالی نظارت داشته باشد و گزارش آن را هر 3 ماه یک‌ بار به اطلاع مردم و هیات‌رئیسه مجلس برساند. نقوی‌‌  همچنین به هدف طراحان از تهیه این طرح اشاره کرد و افزود: به‌دنبال اقدامات مزورانه آمریکایی‌ها و سابقه عهدشکنی این دولت درباره توافق ژنو و سیاست‌های دوگانه‌ای که این کشور در پیش گرفته است، نمایندگان مجلس بنا دارند از ظرفیت‌های قانون اساسی برای نظارت مجلس بر توافق احتمالی هسته‌ای استفاده کنند. وی ادامه داد: براساس اصل 77 قانون اساسی همه مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و توافقنامه‌ها باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد، البته از طرفی نیز طبق اصل 125 قانون اساسی، رئیس‌جمهور زمانی می‌تواند توافقنامه، مقاوله‌نامه و قراردادی را امضا کند که این طرح به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده باشد، بنابراین مجلس فقط می‌خواهد از ظرفیت‌‌های قانون اساسی استفاده کند و بنای مقابله با کسی را هم ندارد، زیرا اینها ظرفیت‌هایی است که قانون اساسی برای مجلس پیش‌بینی کرده است. سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس در پایان خاطرنشان کرد: به‌دلیل اینکه آمریکایی‌ها به هیچ عنوان قابل اعتماد نیستند و سابقه‌شان نشان داده اگر پای هر برگه‌ای را امضا کنند، تعهدی به اجرای آن ندارند، بنابراین ما باید ضمانت‌های لازم برای پیشگیری را در اختیار داشته باشیم تا اگر توافقی امضا شد اما در روند اجرا عهدشکنی صورت گرفت، مجلس بتواند ورود کرده و اقدامات لازم را انجام دهد. براساس این گزارش، نمایندگان مجلس شورای اسلامی همچنین در طرح دوفوریتی دیگری قصد دارند اجرای توافق نهایی هسته‌ای را منوط به تصویب آن در مجلس کنند.
توقف با 3 فوریت
اما در کنار این 2 طرح، روز گذشته اعلام شد جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تهیه و تدوین طرحی سه‌فوریتی خواستار توقف مذاکرات هسته‌ای تا قطع تهدیدات آمریکایی‌ها شدند. جواد کریمی‌قدوسی، نماینده مشهد و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در توضیح جزئیات این طرح به فارس گفت این طرح امروز به امضای نمایندگان رسیده و تقدیم هیات‌رئیسه مجلس می‌‌شود. وی با بیان اینکه این طرح امروز یک ماده واحده است، خاطرنشان کرد طبق این طرح دولت موظف است مذاکرات را متوقف کند تا زمانی که آمریکایی‌ها طی بیانیه‌ای از جمهوری اسلامی ایران عذرخواهی کرده و به تهدیداتشان پایان دهند. نماینده مردم مشهد همچنین با تاکید بر اینکه استقلال و آزادی ملت ایران برای وکلای ملت دارای اهمیت فراوان است، گفت: هیچگاه اجازه نمی‌دهیم حقوق ملت ایران توسط ابرقدرت‌ها تضییع شود.
از خطوط قرمز عبور کرده‌اند
این اقدامات نمایندگان همانگونه که گفته شد، در واکنش به افشای سناریوی تقسیم کار کاخ سفید و کنگره برای کسب امتیازات مجانی از ایران بوده است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی معتقدند این اقدام آمریکایی‌ها در کنار ادبیات تهدیدآمیز آنان، توهین به ملت ایران است. نمایندگان همچنین معتقدند حسن روحانی و دولت او در مقابل این توهین‌ها و تحقیرهای آمریکایی‌ها رفتاری منفعلانه از خود نشان داده‌اند و این در شأن ملت ایران نیست.  اسماعیل کوثری در این‌باره می‌گوید برخورد تحقیرآمیز دولت آمریکا با ملت ایران به قدری سخیف است که اگر تیم دیپلماتیک ایرانی میز مذاکره را ترک کند جای تعجب ندارد. وی افزود: ملت ایران تحقیر و تهدید را نمی‌پذیرد ولی سوال اصلی که رسانه‌ها باید از مسؤولان دولتی بپرسند این است که چرا در مقابل این همه تحقیر ملت ایران واکنشی از سوی مسؤولان دولتی نشان داده نمی‌شود و تیم مذاکره‌کننده در این حوزه منفعل عمل می‌کند. نماینده مردم تهران تصریح کرد: ما همیشه گفته‌ایم اگر طرف مقابل اخلاق و رفتار دیپلماتیک را منطبق با اعتمادسازی رعایت نکرد، باید میز مذاکره را ترک کنند. رهبر انقلاب هم بارها تاکید کرده‌اند نباید به مسؤولان آمریکایی اعتماد کرد. چرا از مسؤولان دولتی پرسیده نمی‌شود به چه دلیل آنها سکوت می‌کنند یا همچنان به روش قبلی خود ادامه می‌دهند؟ کوثری با تاکید بر اینکه مجلس همیشه موضعی روشن و شفاف داشته و حرف خود را صریح زده است، گفت: باید قبول کنیم در بعضی موارد خط قرمزها نادیده گرفته شده و باید مسؤولان دولتی مورد سوال قرار گیرند. ما خودمان از مجلس پیگیری می‌کنیم و ما هم راه‌ها و اهرم‌های خود را داریم که به وقت مناسب از آنها
استفاده خواهیم کرد.

حمایت رسمی وزیر خارجه آمریکا از طرح نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای

وزیر خارجه گستاخ وبی منطق آمریکا رسما اعلام کرد طرح نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای که بعدازظهر پنجشنبه با 98 رأی موافق در سنا به تصویب رسید باعث خوشحالی او و دولت آمریکا شده است.

جان کری که در یک کنفرانس خبری با همتای سعودی خود شرکت کرده بود، درباره تصویب طرح نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای با ایران گفت: خوشحالیم که طرح «نظارت بر توافق هسته‌ای» در کنگره تصویب شد.

وزیر خارجه ایالات متحده گفت: قانون پیشنهادی مصوب کمیته روابط خارجی، مصالحه‌ای معقول است و رئیس‌جمهور هم آماده است از آن حمایت کند. او تصریح کرد: ما خشنودیم که این قانون با اکثریت آرا در سنا تصویب شد. به گزارش خبرگزاری صداوسیما، جان کری در نشست خبری مشترک روز جمعه (18 اردیبهشت) با عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان سعودی در پاریس در پاسخ به سوال خبرنگار خبرگزاری فرانسه که از او پرسید «نظر شما درباره قانون پیشنهادی سنای آمریکا درباره نظارت بر توافق هسته‌ای ایران چیست؟» گفت: ما بسیار بسیار روشن گفته‌ایم که قانون پیشنهادی مصوب کمیته روابط خارجی، مصالحه‌ای معقول و قابل پذیرش است و رئیس‌جمهور آمریکا هم آماده است که از آن حمایت کند. به همین علت است که رئیس‌جمهور از آن حمایت کرده است چون قانون پیشنهادی در مقایسه با قانونی که اول مطرح شده بود تغییر کرد. ما خشنودیم که این قانون پیشنهادی با اکثریت آرا در سنا تصویب شد و به مصالحه دوحزبی وفادار باقی ماند. ما بسیار امیدواریم مجلس نمایندگان آمریکا نیز به مثابه سنا از ماهیت دوحزبی این قانون حمایت کند و این فرصت را به کنگره بدهد. من به عنوان فردی که در کنگره 28 سال سابقه دارم معتقدم کنگره باید این فرصت را داشته باشد و بتواند این توافقنامه را به شیوه‌ای مسؤولانه بازنگری کند. من همچنین بسیار خشنود شدم که دیدم 151 عضو مجلس نمایندگان آمریکا نامه‌ای را امضا کردند و از تلاش‌های رئیس‌جمهور آمریکا برای دستیابی به «توافق خوب» حمایت کردند. آنها در این نامه از اینکه رئیس‌جمهور باید بتواند بدون مداخله کنگره درباره شروط مذاکره، به مذاکره ادامه دهد، حمایت کردند. به نظر من این سازنده بود و ما از آن استقبال می‌کنیم. اکنون ضرورت این است که به بخش دشوار مذاکرات بپردازیم و طی هفته‌های آینده درباره جزئیات، مذاکره کنیم.
مصالحه یا...
این اظهارات جان کری درباره طرح نظارت کنگره بر توافق هسته‌ای البته موضوع عجیبی نبوده و نیست. تقسیم کار آمریکایی‌ها در موضوع مذاکرات هسته‌ای از همان ابتدا مشخص بود. به‌رغم ساده‌لوحانی که همواره جامعه سیاستگذاران آمریکایی را به 2 قشر تندرو و غیرتندرو تقسیم می‌کردند اما جامعه منتقدان از همان ابتدا تاکید کرد مجموعه رفتار سیاستگذاران آمریکایی اعم از جمهوریخواه و دموکرات برای تحقق اهداف مشترک تئوریزه شده است. به هر حال اکنون با تصویب 98 درصدی طرح نظارت کنگره جمهوریخواهان بر توافق و رضایت و خشنودی دولت دموکرات‌ها از این نظارت، مشخص شده است ماجرا از قبل طراحی شده بود، بنابراین آنگونه که جان کری گفته، مصالحه‌ای در کار نبوده است بلکه این تقسیم کار از ابتدا وجود داشته است.