واقعا هاشمی نگران فشار تحریم‌ها بر مردم است؟!

رفیق گرمابه و گلستان مهدی هاشمی می‌پرسد آیا واقعا هاشمی مخالف تحریم و نگران آثار آن است؟

نیک آهنگ‌کوثر (مدیر) منصوب مهدی هاشمی برای مدیریت سایت سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت و یار غار وی به هنگام فرار از کشور، در سایت شخصی خود (خودنویس) نوشت: مهدی هاشمی فراموش نکرده با چند نفر در واشنگتن تماس تلفنی گرفته تا بتواند رابطی پیدا کند تا اطلاعاتی به مقام‌های خزانه‌داری برای افزایش تحریم‌ها علیه ایران بدهد. مطمئنا یادش هم هست وقتی از او پرسیده شد که وقتی پدرش در آن سال (1389)، رئیس مجلس خبرگان و رئیس مجمع تشخیص مصلحت بوده و یکی از «استوانه‌های نظام»، چه پاسخی درباره ارتباط پدرش و خودش با ماجرای تحریم داده است؟ حالا در نظر بگیرید هاشمی رفسنجانی را که امروز دارد درباره اثر تحریم‌ها حرف می‌زند.

پُشت و روی مذاکرات

محمد ایمانی : برخی گفتارها یا رفتارها چنان است که ناظران را حساس می‌کند مخصوصاً اگر ریشه و عقبه هم داشته باشد. مانند همین اتفاق که جماعتی از مدعیان حمایت برای آقای روحانی رئیس جمهور مجسمه و تندیس ساختند اما از میان همین جماعت مدعی یکی در قواره وزیر راه دولت اصلاحات آمد و گفت ‌«شکست روحانی و اعتدال، شکست اصلاح‌طلبان نیست». این چه نوع شراکتی است که سود آن برای طرف معامله هست بی‌آن که در زیان معامله شریک باشد؛ چیزی شبیه برخی معاملات ربوی نزول‌خواران؟! یا مثلاً حساسیت برانگیز است که شعار مرگ بر آمریکا و هیهات مناالذله و نه سازش نه تسلیم انبوه مردم در مراسم تشییع 270 شهید، موجب دلواپسی بعضی‌ها می‌شود و اتفاقاً سوابق آنها را که مرور ‌کنی می‌بینی، 2 سال پیش جهد بلیغ کردند تا با دلواپسی، بیلبوردهای مربوط به بی‌صداقتی آمریکا را جمع کنند و ضمناً با خاطره‌بافی چنین القا کردند که امام(ره) مخالف مرگ بر آمریکا بود و مراسم روز ملی مبارزه با استکبار هم نباید برگزار شود.
یا مثلاً جای حساسیت دارد که فلان مشاور بگوید عملیات مذاکرات را محرمانه نگه دارید حال آن که دبه در آوردن آمریکایی‌ها در مذاکرات - به شهادت آقایان صالحی، ولایتی و حتی روحانی- رو به تشدید است و در عین حال طرفین بنا دارند تا زمان سر رسید (10 روز دیگر) به توافق برسند. آیا چنین توافقی، بدون عقب‌نشینی از اصول کلی در زمینه لغو همه جانبه و بلافاصله تحریم‌ها، صیانت از برنامه غنی‌سازی صنعتی و حق توسعه و پیشرفت آن، و ممنوعیت بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان و مدیران کشور امکانپذیر است؟ و آیا جریان تجدیدنظر طیف آلوده به فتنه- با عقبه خارجی- به دولت به چشم عامل انتحاری برای گشودن معبرخویش نمی‌نگرد؟!