گروه سیاسی: جان کری امیدوار شده است!
وزیر خارجه آمریکا دیروز گفت از جلسه‌اش با جواد ظریف راضی است و او نسبت به حصول توافق امیدوار شده است. جان کری دیروز اعلام کرد: دیدار خیلی خوبی با ظریف داشتم که خیلی مثبت بود. البته این تنها آمریکایی‌ها نیستند که حالشان عوض شده است. در این سو نیز گویا اتفاقاتی رخ داده است. علی‌اکبر صالحی روز شنبه پس از 4 ساعت گفت‌وگو با مونیز، وزیر انرژی آمریکا گفت: «از این بهتر نمی‌شود.»!
عضو کمیسیون قضایی و حقوقی با بیان اینکه حکم اعدام هم برای مهدی هاشمی و رحیمی کم است، گفت: فساد اقتصادی، عین موریانه کشور را از درون نابود می کند و اعتماد عمومی به مسئولان را سلب می کند.
ذوق‌زدگی زنجیره‌ای‌ها قبل از هرگونه توافق!
درحالی‌که
مذاکرات در آخرین لحظات وقت‌های اضافه خود قرار گرفته است، برخی نشریات اصلاح‌طلب
با یک ذوق‌زدگی وصف‌ناشدنی به استقبال «فردای روز مذاکرات» رفته‌اند. نشریه «صدا»ی
محمد قوچانی که گرایشات آن از ابتدای انتشار مشخص بوده و چندین‌بار نیز با مطالب
خود، جنجال به‌راه انداخته است، و حتی تذکراتی را هم ازسوی هئیت نظارت بر مطبوعات
در کارنامه خود دارد، در شماره چهل‌وسوم خود در اقدامی عجیب، بر روی جلد خود
تصویری از اوباما در میان میدان آزادی را درج کرد.
مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا در گفت‌وگو با «جوان آنلاین»:
من فکر می کنم بسیاری از تحریم هایی که بر ایران تحمیل شده است، باقی بمانند مخصوصاً آنهایی که با اقتصاد و تجارت امریکا در ارتباط هستند، اما اگر توافق شکل بگیرد کشورهای دیگر نیز فرصت پیدا خواهند کرد که در ایران سرمایه گذاری کنند
سید عابدین نورالدینی: چطور آمریکایی که با تاکید بر حفظ چارچوب توافق لوزان توسط ایران به واپسین دور مذاکرات وین آمده بود، مطالبه‌ای جدید و فراتر از چارچوب توافق لوزان طلب می‌کند؟ این سوال برای ورود به ماجرای «بازی شب آخر» که چهارشنبه‌شب (17 تیر) کلید خورد و پنجشنبه هفته گذشته در مقیاس گسترده‌ای مطرح شد، می‌تواند یک محور ارزیابی مناسب باشد.
آن جمله معروف جان کری درست در آستانه سفر به وین همچنان در اذهان مانده
است. او در واکنش به تاکید مجدد مقامات ارشد نظام مبنی بر رعایت خطوط قرمز
در مذاکرات هسته‌ای، تصریح کرد تیم مذاکره‌کننده ایرانی باید در چارچوب
توافق لوزان به تعهدات خود پایبند باشد در غیر این صورت توافق حاصل نخواهد
شد.
حسین شریعتمداری:«آیا اهمیت برخورداری کشورمان از دانش و فناوری هسته‌ای در حد‌و اندازه‌ای
هست که با هزینه‌های آن نظیر تحریم‌های اقتصادی برابری کند؟ و مگر فعالیت
هسته‌ای در پیشرفت و توسعه و زندگی مردم چه نقش برجسته‌ای دارد که بهای
سنگین آن قابل پذیرش باشد»؟!
