فتنه پایان یافته اما زنده است

رضا گرمابدری : شش سال پیش در چنین روزهایی دهمین انتخابات ریاست‌جمهوری در اوج شکوه و عظمت و با مشارکت کم‌نظیر مردم ـ حدود ۸۵ درصد ـ برگزار شد. چنین مشارکت ارزشمند و خیره‌کننده‌ای در آن زمان می‌توانست ضمن افزایش برگ‌های زرین انقلاب اسلامی، ظرفیت‌های مثبت جدیدی برای انقلاب ایجاد کند که ناگهان با شعله‌ور شدن آتش فتنه این نمای بسیار زیبا و غرور‌آفرینی که ملت در آن انتخابات ترسیم کردند، در دود آتش کینه فتنه پنهان و مخدوش شد؛ هر چند که نفس آن مشارکت عظیم به‌عنوان سرفصل درخشانی در تاریخ حماسه‌آفرینی‌های مردم حماسه‌ساز ایران ثبت شد و هیچ‌چیز نمی‌تواند از ارزش آن بکاهد، کمااینکه پس از فرو نشستن غبار فتنه، درخشش این نمای جاوید آغاز شد. از زمان آغاز فتنه تا پایان آن، طی سال‌های متمادی و به‌ویژه در سالگردها راجع به آن مطالب متعددی نوشته شد که هر یک از زوایای مختلف آن را تحلیل کرده‌اند. با اینکه بازخوانی‌ها در بیشتر اوقات ارزشمند هستند، اما انتظار می‌رود که در بازخوانی‌ها نکات نو و یا کمتر پرداخته‌شده هم وجود داشته باشد. از این‌رو، نوشتار حاضر در ششمین سالگرد انتخابات ریاست‌جمهوری دهم که در همان روزهای اول بهانه فتنه‌گری شد به این موضوع مهم می‌پردازد که: «بومی بودن بستر و بدخیم بودن فتنه، ریشه‌کن کردن و مرگ آن را مشکل می‌کند؛ از این‌رو، پس از وقوع فتنه پیوسته باید مراقب سربرآوردن آن بود.»

تطهیر فتنه این بار از قاب سیما!

تولید برنامه‌های گفت‌وگومحور در حوزه سیاسی آن هم در صدا‌و‌سیما عمدتاً با هدف افزایش آگاهی مردم نسبت به حقایق مسائل و رویدادهای این حوزه صورت می‌گیرد که یکی از ابزارهای مهم آن استفاده از تهیه‌کننده و مجری تواناست؛ موضوعی که به نظر می‌رسد در برنامه جمعه «‌شناسنامه‌» اتفاق نیفتاد و خروجی آن برخلاف اهدافی بود که عوامل این برنامه بارها بر آن تأکید کرده بودند.
میهمان این هفته برنامه شناسنامه خانم ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست بود که توانست با بیان مواضعی اهداف خاص جریان متبوع خود را دنبال کند که از جمله آن «‌تطهیر سران جریان تجدیدنظرطلب و از جمله لیدر اصلاحات با 18 بار نام بردن از وی»، «‌معرفی مجلس تندرو ششم به عنوان بهترین مجلس»، «‌دولت اصلاحات را پاک‌دست‌ترین نامیدن!» و «‌وارونه‌نمایی اقدامات براندازانه طیف متبوع خویش در سال 88‌» است.
این سخنان در حالی از سوی خانم ابتکار عنوان می‌شد که مجری برنامه برخلاف ماهیت برنامه‌های چالشی و گفت‌وگومحور تنها نظاره‌گر این اظهارات بود و با سکوت‌های طولانی خویش به نوعی سخنان تأمل‌برانگیز خانم ابتکار را تأیید می‌کرد.
این سخنان در حالی همچنان با سکوت مسئولان صداوسیما روبه‌رو شده که حاوی ابهامات فراوانی است، در شرایطی که به دستور دادستان و مراجع ذی‌صلاح، رسانه‌ها اجازه انتشار عکس و سخنان رئیس دولت اصلاحات به عنوان یکی از سران فتنه را ندارند و با برخی از رسانه‌ها دراین باره برخورد شده، چرا در یکی از برنامه‌های رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران 18بار از وی نام برده می‌شود؟ یا اینکه به چه دلیل مجری این برنامه طی یک ساعت و‌نیم زمان این برنامه هیچ گاه سعی نکرد رشته سخنان خانم ابتکار را قطع و در خلال سخنان جهت‌دار وی، سؤالاتی را مطرح کند، مگر نه این است که در برنامه‌های گفت‌وگومحور سؤالات متعدد و چالشی از میهمان برنامه پرسیده می‌شود، پس چرا چنین موضوعی در این برنامه اصلاً اتفاق نیفتاد؟
چرا آنجایی که خانم ابتکار از مجلس ششم با نیکی و تفاخر یاد می‌کند مجری برنامه از خیانت‌ها و رفتارهای ساختارشکنانه اعضای تندرو این مجلس چیزی بر زبان نمی‌آورد؟
چرا زمانی که خانم ابتکار از پاک‌دستی دولت اصلاحات سخن به میان می‌آورد، از اختلاس‌های چشمگیر که نمونه بارز آن اختلاس شهرام جزایری است، حرفی گفته نمی‌شود؟
اساساً چه ضرورتی دارد که افرادی با سابقه خاص و افکاری نشانه‌دار به اینگونه برنامه دعوت شوند و بعد از آن تهیه‌کننده یا مجری اینگونه برنامه‌ها از مدیریت برنامه ناتوان باشند؟
آیا نباید در تهیه و تولید اینگونه برنامه‌ها اندکی تجدیدنظر کرد یا حداقل مدیریت آن را به افراد توانا با سوابق مشخص سپرد تا شاهد اینگونه اقدامات تأسف‌برانگیز نبود؟
به راستی نباید نگران بود که جماعت برانداز این بار به بهانه‌های مختلف از تریبون رسمی نظام علیه منافع و مصالح کشور طغیان کنند؟