معروف است که انسان اگر غرق شود، می‌میرد، چه در آب، چه در خواب، چه در هوس، چه در هراس، چه در هوی، چه در رؤیا، چه در حسد، چه در حرص، چه در فساد، چه در رفاه، چه در سازش و چه در تسلیم. آری انسان اگر در صلح هم غرق شود، می‌میرد! باید همواره در مبارزه بود. تا ظلم هست و تا استکبار هست، مبارزه هم هست و صلح و سازش، غرق شدن است و فنا!
دیروز غواصان شهید آمدند. خودشان آمدند و این روزها را با محاسبه دقیق خود برای بازگشت انتخاب کردند. گرچه از قول آنها نوشتند: «مادر مرا ببخش اگر دیر آمدم/ یک مشت استخوان شدنم طول می‌کشید!»
