عصبانی‌های سه‌شنبه به فکر افطار در کاخ سفید
شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۴، ۰۶:۵۰ ب.ظ
محمدرضا کردلو: تحریف به چه می‌گویند پس؟ سه‌شنبه 26خرداد 94، یک جماعت میلیونی به شهادت همه گوش‌ها و همه چشم‌هایی که آن روز بودند، فریاد زدند و شعار سر دست گرفتند که: «یا اهل العالم، ما از آمریکا متنفریم، مرگ بر آمریکا». از هر گوش و چشمی که آن روز را دیده و آن شعارها را شنیده بپرسی هم همین را می‌گوید. روایت متناقضی نداریم. از شینهوای چین تا شبکه‌های ضدانقلاب آمریکایی منکر «مرگ بر آمریکا»ی روز سه‌شنبه نشدند، حالا یک عده بوقچی رسانه‌ای که انگار «سه‌شنبه تاریخی» هم در اتاق خبر داشتند متن‌های از پیش آماده را روی خروجی می‌گذاشتند، در رسانه‌های بی‌مخاطبشان بلوای «مصادره» را راه انداختند، بی‌آنکه گزارشی از مراسم منتشر کنند. آقایان مدعی مصادره حتی سخنرانی سخنران مراسم را هم سانسور کردند، چرا که گفته بود: «اکنون در این مراسم 200 خبرنگار خارجی حضور دارند. من از آنها می‌خواهم که صداهای حقیقی و اخبار واقعی ملت ایران را به گوش جهانیان برسانند.
ملت ایران به هیچ وجه عقب‌نشینی نخواهد کرد. نباید از ایران علائم غلط به دنیا بدهند. آنها نباید بگویند که ما آب خوردن نداریم و نمی‌توانیم سر پای خود بایستیم». عصبانی‌های سه‌شنبه که صدای واقعی ملت را برنتابیدند از شعار مرگ بر آمریکا هم ناراحت شدند. ناراحتی از شعار «مرگ بر آمریکا»؟ آخر برای چه؟ برخی البته صداقت بیشتری دارند از این رسانه‌ها، می‌گویند: همین شعار مرگ بر آمریکا مخل مذاکرات است. آخرالزمان شده است! «مرگ بر قاتلان شهدای غواص» شده است مخل مذاکرات! همه جماعت میلیونی هم شده‌اند «دلواپس». پناه برخدا!
راستی! شهدای جنگ با رژیم بعثی چه ربطی به آمریکا دارند؟ آلن ایر، سخنگوی فارسی‌زبان وزارت خارجه آمریکا هم در یکی از شبکه‌های اجتماعی گفته است: تقصیر جنگ ایران و عراق را گردن ما می‌اندازید؟ این وصله‌ها به ما نمی‌چسبد!
باید هم این حرف را بزند. وقتی استاد دانشگاه تهران که شبیه استدلال شاه قاجار گفته بود: انرژی هسته‌ای می‌خواهیم چه کار؟ در دفاع از فرمانده ناو وینسنس که ایرباس ایرانی را با آن همه مسافر پیر و جوان و زن و کودک، به قعر خلیج‌فارس کشید، می‌گوید: فرمانده ناو وینسنس مجبور بود، از آلن ایر چه انتظار! وقتی این استاد طرفدار «دولت» در روزنامه «اصلاح‌طلب» چشم بسته به «سه‌شنبه تاریخی» ادعای چندین و چند ساله رادیوی بیگانه و شبکه ضدانقلاب را درباره شعارهای مردمی تکرار می‌کند و «مرگ بر آمریکا» را سازماندهی‌شده می‌خواند و می‌نویسد: «همه شواهد و قرائن موجود حکایت از آن دارند که جریانی خاص که به تندروی مشهور است با برنامه‌ریزی حساب‌شده مصمم بود حداکثر بهره‌برداری جناحی از مراسم تشییع پیکر شهدای غواص را به‌عمل آورد. در اجرا هم این کار را کردند و تاآنجاکه می‌توانستند مراسم را مصادره به مطلوب کردند». من نمی‌دانم، «مرگ بر آمریکا»، دعای تاریخی امام که تا آخرین لحظه آمریکا را شیطان بزرگ می‌دانست و ذکر همیشگی مردم در حسینیه امام خمینی(ره)، این شعار 60 و چند ساله، نیاز به سازماندهی دارد؟ وصیتنامه شهدا چطور؟ لابد آنها هم سازماندهی شده‌اند که در همه‌شان «مرگ بر آمریکا» را بزرگ و درشت خط نوشته‌اند و امضا کرده‌اند؛ شبیه دست‌نوشته‌های 26خرداد 94.
تقویم را که نگاه می‌کنم، روز نداریم که آمریکا جنایتی نکرده باشد علیه این ملت. از 28مرداد 32 به این‌طرف، همه شهدای ما شهدای مقابله با آمریکا هستند. مگر غیر از این است که شاه عامل آمریکا بود؟ مگر غیر از این است که صدام با چراغ سبز و حمایت آمریکا به ایران حمله کرد؟ منافقین که در همین خیابان‌های تهران هزاران نفر را سلاخی کردند، مگر آخرش از آمریکا سر در نیاوردند؟
حالا اما اوباما بعد از تبریک عید، ماه رمضان را هم تبریک گفته است، برخی انگار به «افطاری در کاخ سفید» دلخوش کرده‌اند! برای این جماعت باید هم «مرگ بر آمریکا» گزنده باشد.
«مرگ بر آمریکا» اینقدر گزنده شده است که حالا به شهدا هم رحم نمی‌کنند. می‌خواهند دهان شهدا را هم ببندند. «پیامی آورده‌اند» را نمی‌فهمند. این روزها که «لحظه‌های نیاز این ملت خداجوی و خداباور» بود، «بشارت تردیدناپذیر» نازل شد. آنان که نفهمیدند، آنان که نمی‌فهمند، خدا بیدارشان کند. آنان که خواب آمریکا را می‌بینند، خدا بیدارشان کند.
